Με αφορμή την σημερινή γνωριμία μου με επαγγελματία manager, που προσπαθεί να βοηθήσει και να υποκαταστήσει έως ένα βαθμό, μέρος των εργασιών του ιδρυτή της επιχείρησης, σας παραθέτω το παρακάτω άρθρο.
Πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι σε μια σειρά από εταιρείες, ότι οι ιδρυτές εταιρειών στο ρόλο του διευθύνοντος συμβούλου πέτυχαν καλύτερες επιδόσεις από τους επαγγελματίες managers σε επίπεδο απόδοσης επενδύσεων, χρόνου προς ρευστότητα και exit valuation.
Οι ικανότητες που χρειάζονται για να ξεκινήσεις μία εταιρεία πέντε ατόμων, διαφέρουν από αυτές που απαιτούνται για τη λειτουργία μιας εταιρείας 500 ατόμων. Αν ο επαγγελματίας manager θεωρηθεί απλά ως άλλη μία δουλειά στην εταιρεία, τότε έχει νόημα να αποσυρθεί ο ιδρυτής, μόλις η εταιρεία είναι σε θέση να προσελκύσει και να πληρώσει για έναν πιο εξειδικευμένο υποψήφιο.
Οι ιδρυτές όμως διαθέτουν εγγενείς δυνατότητες. Από τη στιγμή που οι εταιρείες τους είναι το πάθος τους και όχι απλώς μια δουλειά, είναι πρόθυμοι να λάβουν σκληρές, μακροπρόθεσμες αποφάσεις. Γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πώς να πουλήσουν το όραμα της εταιρείας. Υπάλληλοι, πελάτες και όλοι όσοι σχετίζονται με την εταιρεία, ξέρουν πως αν η επιχείρηση αντιμετωπίσει πρόβλημα, ο ιδρυτής θα είναι εκεί, ενώ ο επαγγελματίας manager θα έχει φύγει από καιρό.
Υπάρχει ένα ρητό μεταξύ των κυνηγών ταλέντων στο μπάσκετ: «Δεν μπορείς να διδάξεις το ύψος». Ένας ιδρυτής, στη θέση του επαγγελματία manager είναι σαν ένα αμαθές, αθλητικό παιδί που δεν έχει ακόμη «ακονίσει» τα ταλέντα του αλλά πετυχαίνει, με φυσικά προσόντα και ταλέντο που δεν μπορεί να διδαχθεί. Μπορεί να μην δείχνει όμορφος, αλλά είναι ψηλός, αθλητικός και αποτελεσματικός.
Αποτελεί πρόκληση για έναν επαγγελματία manager που παράλληλα είναι και ιδρυτής μιας επιχείρησης, να μάθει να την λειτουργεί, αλλά είναι σχεδόν απίθανο για έναν πεπειραμένο επαγγελματία manager να αποκτήσει τα πλεονεκτήματα ενός ιδρυτή.
Όταν ένας ιδρυτής έχει ένα όραμα, ή μια γενική ιδέα για αυτό που θέλει να δημιουργήσει, τότε κανένας άλλος, πέρα από αυτόν, δεν είναι πιο κατάλληλος να ηγηθεί.
Ένας ιδρυτής manager θα πρέπει να παραμείνει στο τιμόνι έως ότου το πρώτο προϊόν ή η πρώτη υπηρεσία βγει προς τα έξω και το εταιρικό μοντέλο πάρει σάρκα και οστά και βρίσκεται σε «δρόμο» βελτιστοποίησης.
Τώρα, όταν λέω «πρώτο προϊόν» δεν εννοώ το πρώτο προϊόν που παράγεται. Αλλά το πρώτο προϊόν που υιοθετείται από την εταιρεία. Αν έχεις στα χέρια σου το «πρώτο» προϊόν ή το πρωτότυπο που ποτέ δεν θα μπει σε γραμμή παραγωγής, αυτό δεν αποτελεί πραγματικά το «πρώτο» προϊόν. Είναι απλώς η πρώτη προσπάθεια να δημιουργήσεις ένα προϊόν.
Όταν ο ιδρυτής manager φέρει ένα προϊόν σε σημείο όπου δημιουργείται ζήτηση, τότε ενδέχεται και μπορεί να γίνει αλλαγή φύλακα. Ο ιδρυτής έχει μία δύσκολη απόφαση να λάβει. Να συνεχίζει να χτίζει και να αναζητά ένα βιώσιμο, κλιμακούμενο οικονομικό μοντέλο ή αλλιώς να βρει έναν νέο επαγγελματία manager που μπορεί να τα κάνει αυτά.